İnsanın dünyaya ahenk sağlamasında anne-bebek bağlantısının kıymeti büyük. Altınbaş Üniversitesi İktisadi, İdari ve Toplumsal Bilimler Fakültesi Dekanı, Psikoloji Kısmı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İhtimam, sağlıklı bir insan gelişiminde 2 yaşa kadar olan vaktin çok değerli olduğunu belirtti. Bebeklerin zannedildiğinin tersine etraflarında olup biteni çok âlâ anladıklarına dikkat çekti. Hakikat kurulan anne-bebek bağının tesirlerinin tüm ömür uzunluğu sürdüğünü lisana getirdi.
Hemen çabucak tüm gelişim alanlarının birbirleriyle paralel bir seyir izlediğini vurgulayan Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İtina, öncelikle bilişsel açıdan insanın belirli bir olgunluğa ulaşabilmesi için anne bebek ortasında güvenli bağlanım ilgisinin gelişmesi gerektiğini söz etti. Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İhtimam, “Sizi anlamadığını düşündüğünüz bebekler, aslında her şeyi ziyadesiyle anlar. Yalnızca onların manaya biçimi, yetişkinlerden farklı olarak, kendine has bir niyet süzgecine sahip özel sistemidir.” diyerek özgüvenli bireylerin yetişmesinde temel olan bebeklik çağına ait değerli tespit ve tavsiyelerde bulundu.
“Bebek, “annem gitse de geri gelecek” fikrini oluşturabilmeli”
Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İtina, bebeklikte bilişsel gelişim açısından en değerli keşfin, nesne devamlılığı kavramı olduğunu iletti. Obje devamlılığının, gerçek dünyadaki objelerin görüş alanı dışına çıktıkları vakit bile var olmaya devam ettiklerine ait farkındalık durumu olduğu anlattı. Yani bunun bir manada, bebek için, “Gözden ırak olan gönülden de ırak olur” tabirinin bilimsel tarifi olduğunu söyledi. 1,5-2 yaş ortasında bu yetinin kazandırılmış olması gerektiğini söyleyen Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İhtimam, “Bu kavramın bir öbür boyutu ise kişi devamlılığı’dır. Bebek için, “kişi” görüş alanında değilse, yok kararındadır. Bebek için en kıymetli kişinin, onun her türlü muhtaçlığını karşılayan ve ona bakım veren kişinin annesi olduğu düşünülürse, 1,5-2 yaşına kadar bebeğin, annesi gözünün önünden kaybolduğunda, yok olduğunu düşünerek kendisini parçalarcasına bu olayı protesto etmesi olağandır. Lakin bebek, obje ve kişi devamlığını kazandığı andan itibaren, bulunduğu yerden diğer yerlerde de hayatın devam ettiğini algılayabilir, “Annem gitse de geri gelir” diyebilir.” biçiminde açıkladı.
“Güvenli bağlanım, kıymetli bir rol oynar”
Öte yandan bebeklik devrinin toplumsal gelişim özellikleri irdelediğinde, devrin değerli kazanımlardan birinin, bebek ile anne ortasında gelişen güvenli bağlanım münasebeti olduğu vurgulayan Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İhtimam, “Bebeğin kişi devamlılığı sorununu olumlu bir biçimde çözebilmesinde, inançlı bağlanım, değerli bir rol oynar. Bir öteki deyişle, bilişsel açıdan gelişerek kişi devamlılığını kazanmış olan bebek, şayet o güne kadar annesini her gereksinim duyduğunda dengeli bir formda yanında bulmuş ise o vakit ona karşı inançlı bir bağlanım sağlamış olur. Bu sayede de bebeğin niyet sistemi “İnsanlar gözümün önünden kaybolduğunda yok olmuyorlar, artık bunu biliyorum. Annem de bugüne kadar her muhtaçlık duyduğumda benim yanımda olduğuna nazaran, annem artık gitse de geri gelir ve benim gereksinimlerimi karşılar…” biçiminde bir niyet sistemine dönüşür.” diye konuştu.
“Bebek, annesinin farklı bir varlık olduğunu keşfetmeli”
Bebeklik devrinin benlik gelişimi olarak tanımlayabileceğimiz modülünün da yeniden bebeğin ayrılıklara vereceği reaksiyonlar olduğuna işaret eden Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İhtimam, “Bebek, 1,5-2 yaşına kadar, davranışları ile bu davranışların sonuçları ortasındaki bağlantıları keşfetmekle meşguldür. Örneğin, bir objeyi yakalamak için ne kadar uzanması gerektiğini, yemek tabağını masanın kenarından aşağı ittiğinde neler olabileceğini, ellerinin bedeninin bir modülü olduğunu, ama karyola parmaklığının bedeninin bir kesimi olmadığını öğrenir.” dedi. Tıpkı karyola parmaklığının bedeninin bir kesimi olmadığını öğrenmesi üzere, bebeğin, bu mühlet zarfında annesinin de başka bir varlık olduğunu anlaması gerektiğini belirten Prof. Dr. Özen, şimdi bunun farkına varamayan bebeğin, annesi gözünün önünden kaybolduğunda, hem “Giden geri gelmez” niyeti hem daha annesiyle olan evvelki tecrübeleri çerçevesinde reaksiyon verdiğini anlattı. Bebeğe, “Annem aslında bugüne kadar hiçbir vakit muhtaçlık duyduğumda benim yanımda olmadı ki” fikri yerleşmişse buna bir de “annesinin kendisinden başka olmaması gerektiği, onun bir kesimi olduğu”na olan inancı da eklendiğinde, ortaya çıkan durumun içinden çıkılmaz bir hal aldığına dikkati çekti. Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İhtimam “Kişi devamlılığı”nı kazanan bebeğin, annesinin kendisinden başka bir varlık olduğunu anlaması ve en değerlisi de annesiyle kurmuş olduğu bağlantısına itimat geliştirmiş olmasının kıymetini vurguladı. Lakin bu formda bebeğin, annesinden ayrıldığında sükunetini koruyabildiğini, “Bir işi olduğu için gitti lakin gitse de geri gelir, o beni bırakmaz, bugüne kadar da daima bu türlü olmadı mı?……”şeklinde kanılar geliştirir, tıpkı yerde olmasa da onun döneceğini hissedebilir. Bu itimat alakası, bireyin tüm hayatını etkileyecek çok değerli bir süreçtir.” dedi.
“Bebek, yetişkin bakış açısıyla yargılanmamalı”
Prof. Dr. İhtimam, bebeğin 2 yaşına kadar bu yansıları vermesinin olağan olduğunu asıl sorunun, iki yaşını geçtiği halde bu reaksiyonları vermeye devam etmesi olduğu tespitinde bulundu. “Şu hiçbir vakit unutulmamalıdır ki, bebek bir yandan kişi devamlılığını kazanırken bir yandan da annesiyle kurduğu alakayı test edebilmek için birtakım teşebbüslerde bulunur. Yetişkinlerin bunları anlaması çok kolay değildir. Kendi içinde farklı kurallar ve bakış açıları içerir. Onun için hiçbir vakit bir bebek, yetişkin bakış açısı temel alınarak yargılanmamalı, bebeğin verebileceği çok doğal yansılar, “çok huzursuz bir bebek” ya da “huysuz” biçiminde etiketlenmemeli.” tavsiyelerinde bulundu. Bir bebeğin yaşadığı bir olaya rastgele bir biçimde reaksiyon vermesinin, kendisine nazaran bir mana tabir ettiğini lisana getirerek, bunun yetişkinlerin fikir sistemine uymaması, bu türlü bir reaksiyonun anlamsız olduğu manasına gelmediğini söyledi. Bebek için bir manası olan bu reaksiyonların, yetişkinler tarafından anlaşılmaya ve anlamlandırılmaya çalışılması gerektiğini tabir etti.
“Anneciğim sen gidince bir daha dönmeyeceğini düşünüyorum ve çok korkuyorum”
Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İtina, bebek davranışlarına örnekler vererek annelere tekliflerde bulundu. “İki yaşına geldiği halde, bir bebek, annesi işe gittiğinde huzursuzluk yaratıyor ve anne geri döndüğünde de ona nefes aldırmayacak ölçüde teğe bir ilgi talep edecek davranışlarda bulunuyor ise, bunun onun “Anneciğim sen gidince bir daha dönmeyeceğini düşünüyorum ve çok korkuyorum…” bildirisini veriş formu olduğu düşünülmeli. Bu noktada bebek ile anne ortasında bugüne kadar kurulan alakanın niteliğinde sorun olduğunun, gelişmesi gereken itimat ilgisinin oluşmadığı anlaşılır.” diye konuştu.
“Anne, dengeli yansılar vermeli”
Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İtina, bunun tahlili için öncelikle, anne-bebek etkileşiminde “yeniden yapılandırılma” çalışmalarının başlatılmasını önerdi. Annenin dengeli ve kelamında duran bir profil çizmesi gerektiğini savunan Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İtina kelamlarına şu formda devam etti. “İlişkinin inanç temeline oturtulması, annenin, bebeğin gereksinimlerine vaktinde ve dengeli yansılar vermeye başlaması, işten dönüş saatlerinin muhakkak bir nizamda olmasına dikkat edilmesi, dışarı çıkarken bu ayrılışın kaçarak, çocuğu aldatarak değil, ona açıklama yaparak gerçekleştirilmesi, geri dönüldüğünde de “İşte bak sana söylemiştim şu kadar saat gideceğim sonra döneceğim ve bak döndüm…” formunda “sözünde duran bir anne” olunduğunun bebeğe hissettirilmesi gerekir. Bebeklerin kollarında yetişkinler üzere bir saat olmayabilir ya da onlar, bir yetişkin kadar, yapılan açıklamaları anlamıyor görünebilirler. Lakin şu hiçbir vakit unutulmamalı ki, onların da kendi başlarında bir saat var ve bu saat, etrafında yaşanan olaylar belirli bir nizamda işlediği şartlarda, çok da dakik bir saattir. Her akşam 6’da işten dönen bir annenin, bebeğini kapıda onu beklerken bulması ve 5.30’dan itibaren onu her gün beklediğini öğrenmesi, şaşırtan değildir. Ayrıyeten, o sizi anlamadığını düşündüğünüz bebekler, aslında sizi ziyadesiyle anlamakta. Yalnızca onların manaya biçimi, yetişkinlerden farklı, kendi süzgecine sahip bir niyet sistemidir.”
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
