Annelik bir çocuk sahibi olmaktan çok daha ötesi… Bazıları için çoğalmak, bazıları için bir olmak… “Herkesin annelik süreci farklı” diyen DoktorTakvimi.com uzmanlarından Uzm. Kl. Psk. Gizem Konus ile annelerin bir olma ve çoğalma halini konuştuk.
1+1 sürecinin sonucu kelam konusu annelik olduğunda değişebiliyor, sonuç her vakit iki etmiyor. Annelik psikolojisini bir matematik sürecine benzeterek açıklayan DoktorTakvimi uzmanlarından Uzm. Kl. Psk. Gizem Konus, annemizin “bir” olacak kadar, bedenen, ruhen ve sosyolojik açıdan yetişkin/yetkin bir birey ise bunun hayata şanslı başladığımızın işareti olduğunu söylüyor. Uzm. Kl. Psk. Konus, “Bir olan birey, beraberinde sizi de bir yapar ve çoğalma bu türlü gerçekleşir. Tabana çekilmeden, kusurlu bedellere inmeden, tüm güçlerinle, güçsüzlüklerinle olduğun üzere, olduğun kadar kabul görerek yaşamak. Sağlıklı olan budur. Bedenen, ruhen başka bir birey olarak toplumdaki sağlam kişilikli yapı oluşmuş olur. Anne-kız ya da anne-oğul olarak iki kişi ile sonuçlanır süreç. Yani 1+1=2 olur” diyor.
Anne çocuğunu kendinin tamamlayıcısı olarak görürse kişi başka birey olarak yaşama atılamaz
Bedenen, ruhen ve toplumsal açıdan şimdi kendini tam hissetmeyen, olgun bir bütünlüğe kavuşamamış bir anneye sahip şahısların hayatını duygusal zorlukları olan, engebeli bir yol olarak tanımlayan Uzm. Kl. Psk. Konus, bir olamamış annelerin gücünü ve varlığını dünyaya bir canlı getirerek hissetmek muhtaçlığı duyduğunu söylüyor. Bütün olmanın isteklerini karşılamak umuduyla “yeni doğana” yatırım yapan, ondan beklentileri olan kişinin hiçbir vakit 1+1=2 olamayacağının altını çizen DoktorTakvimi uzmanlarından Uzm. Kl. Psk. Konus, bu durumu şöyle açıklıyor: “Kişi hangi açıdan eksik kaldı ise onları çocuğu ile karşılayacağı, tamamlanacağı inancına sahiptir. Yani dünyaya yeni gelen canın, başka bir birey değil; annenin tamamlayıcısı, dilek gidericisi, uzantısı, cengâveri, fedakârı, robotu üzere değişik fonksiyonlarla sonlandırılıp kalması sağlanır. Böylelikle hayatı boyunca hiçbir vakit başka bir birey olarak yaşama atılamaz; daima bu tutsaklıkta, denetim ve himaye altında kalır. Epey sancılı, eziyetli, çekişmeli, çatışmalı bir hayatın içinde umutsuzca çırpınışlar içinde geçer. Hiçbir vakit 1+1=2 olamaz. Kendisi ile güçlenmiş, var olduğunu hissetmekte olan anne ile kurdukları içe içe geçmişlik içinde tek bir “bir” vardır.”
Çocuklar kendisini görüp anlayacak, sağlam bir ebeveyn arar
Uzm. Kl. Psk. Konus, çocuğun bu patolojik ‘yutma, yok etme ve mâhkum etme’ durumundan kurtuluşunun, sağlıklı öbür bir kişinin temasa girmesiyle mümkün olabileceğini söylüyor. Çocuğun kendisini görüp anlayacak, onaylayacak, destekleyecek derecede yeteri kadar sağlam bir ebeveyn bulamadığında, ortamdaki başka olasılıklı objelere ya da şahıslara yöneleceğinin altını çizen Uzm. Kl. Psk. Konus, “Çocuk anneden bulamadığını babadan karşılayabilme muhtaçlığını duyar. Baba bu gereksinimi karşılayacak kadar dik, sağlam ve de eş duyumlu biri ise onun yanında yer alarak tekrar birey olma yolundaki seyahatine kaldığı yerden devam edebilir. Böylelikle annenin sıhhatsiz kıskacından sıyrılıp, sağlıklı babayla kuracağı alaka yapılanması içinde gelişimine devam etme imkanına kavuşur. Annenin gereksinimleri ve huzursuzluğu devam ettiği sürece, dilek edilse de pürüzsüz bir süreç yaşanamaz. Lakin her hâlükârda böylesine yutan, olumsuz etkileyen annenin varlığında, onu terazileyecek, kapsayıcı, sağlam bir baba olması kurtarıcı, düzgünleştirici bir tahlil olacaktır. Sonuç olarak cennet; bedenen, ruhen, toplumsal açıdan uygunluk halinde olan, yetişkin, olgun bir birey olarak, sevgi, şefkat içinde annelik yapabilenlerin ayağı altındadır” diyor.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı